SONIA | 2024
Aplikacja + Live digital performance | mimic capture | unreal engine | pad, mikrofon, słuchawki, ekran, system rejestrujący obraz
3D i Zdarzenia Wirtualne II II, dr hab. Jakub Wróblewski prof. ASP, as. mgr Andrei Isakov, as. Sebastian Janisiewicz, aneks: Pracownia Alternatywnego Obrazowania mgr Dorota Kozieradzka, Prof. Sławomir Ratajski, recenzent: dr hab. Piotr Kopik, prof. ASP

Przyjdź, doświadcz, zobacz i posłuchaj – poznaj Sonię. SONIA jest interaktywnym projektem, inspirowanym internetowymi grami erotycznymi (browser games) z autorsko zaprojektowaną strategią oraz mechaniką. Autorka chcę w nim opowiedzieć o tym, jak odzyskuję kontrolę i sprawczość wchodząc w relację z uczestniczkami i uczestnikami w postpornograficznym, włączeniowym i intymnym doświadczeniu. Zachęca graczy do całkowitego zanurzenia, oddania się i wejścia w intymną rozgrywkę opartą na relacji. W projekcie na pierwszy plan wysuwa się konstrukcja unikalnej estetyki obecności i przeprowadzenie spotkania otwartego na interakcję z cyfrowym awatarem, którego przebieg za każdym razem jest inny. Działanie jest spotkaniem zawieszonym pomiędzy wirtualną i fizyczną przestrzenią – to jak się potoczy zależy od wymiany, jaka dokonuje się między performerką a osobami uczestniczącymi. Sonia Dudek przebudowuje zastane zasady komunikacji w sztuce oraz poza nią wyprowadzając paradygmat nowych, relacyjnych i inkluzywnych form interakcji. Artystka w cyfrowym performansie wykorzystuje szereg nowatorskich narzędzi służących do przejęcia kontroli nad swoim awatarem – zaprogramowaną aplikację opartą na silniku growym, przechwytywanie mimiki twarzy w czasie rzeczywistym, reaktywny system audio – ma pełną kontrolę nad poziomami włączenia odbiorczyń i odbiorców. Performance to wielokierunkowa narracja o relacjach między sztukami performatywnymi a mediami oraz nad byciem razem w tak szybko zmieniającej się rzeczywistości.

SONIA, | 2024
obiekt, wydruk cyfrowy na wykładzinie | 2m x 2m
Pracownia Alternatywnego Obrazowania, mgr Dorota Kozieradzka, prof. Sławomir Ratajski

Artystka stworzyła syntezę swojej cielesności materializując teksturę swojej cyfrowej reprezentacji. Zaciera granicę pomiędzy światem cyfrowym a fizycznym tworząc obraz, który przeniosła na formę rozciągłej w przestrzeni powierzchni. Jej skóra staje się przedłużeniem cyfrowego doświadczenia. Artystka wyraża tym swoją fascynację ciałem, jego materialnością i znaczeniami, a także eksploruje nie zawsze łatwą relacje z własną cielesnością. Wirtualne światy i narzędzia cyfrowe umożliwiły pracę z jej alternatywnymi wersjami, co pozwoliło eksplorować granice między rzeczywistością a symulacją. Powstała manifestacja osobowości, ciała i tożsamości stała się elementem display’u w sposób niezwykle realny, pozwalając osobom uczestniczącym jeszcze bardziej zanurzyć się i doświadczyć intymnej sytuacji wykorzystując właściwości haptyczne i sensoryczne.

foto: Jan Gebski