Konrad Smoleń | L’Amour Toujours
Realizacja dyplomowa Konrada Smolenia
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Wydział Sztuki Mediów
Praca główna: Pracownia 3d i Zdarzenia Wirtualne II dr hab Jakub Wróblewski prof. ASP, mgr Andrei Isakov, Sebastian Sebulec
Aneks: Pracownia Tekstu Eksperymentalnego dr hab. Maryna Tomaszewska
𝐋’𝐀𝐦𝐨𝐮𝐫 𝐓𝐨𝐮𝐣𝐨𝐮𝐫𝐬
Medium: wideo-instalcja, rzeźba, ai video
Punktem odniesienia są pasywne ruchy oporu, niezauważalne przestrzenie i swoboda regresu. Poukrywane w mieszkaniach kable i routery schowane za meblami, aby nie psuły wizerunku schludnego, zharmonizowanego domu, stały się obiektem mojej uwagi. Zaburzam istniejące rytmy, wyciągam zakłócenia – pasywnewobec świata, lecz wrażliwe dla siebie nawzajem. Uosabiam kable i styki, zastanawiam się, co mogłoby zamieszkiwać poszczególne moduły, wiążę supły na przesyle danych. nawiązuję w sposób wizualny do wyobrażonego wnętrza routera, ożywianych przeze mnie form oraz jasno ustalonego porządku. Interesują mnie awarie i konieczne przekształcenia, próby działania i radykalne zaniechanie działania. Marginesy błędu, na których można budować alternatywne życie na niewypracowanych zasadach. Fascynują mnie międzygatunkowe czułości – w mojej pracy posługuję się abstrakcyjnymi, wykreowanymi związkami. Interesuje mnie poczucie przynależności, nie wynikające ze wspólnego działania, lecz podobnej bierności. Dwukanałowe wideo tworzy zapętlającą się opowieść, w której odbiorca ma możliwość wniknięcia w wyimaginowany świat pominiętych przestrzeni. Dzięki bierności i czułości, świat ten ma potencjał rewolucyjny, do którego nie dąży w sposób aktywny. Kolejne elementy to dwie formy rzeźbiarskie. Zbudowany z kabli i “otoczek”kablowych twór, umiejscowiony w centrum, zyskuje nowy wyraz poprzez formę i wielkość. Na początku osi rzeźby umiejscowiony jest znaleziony przeze mnie drewniany element z numerami i odpowiadającymi im haczykami i zawieszkami. Przyczepione do nich kable, na początku zgodnym rytmem, później plączą się, tworząc detale, masy i zlepy o różnych objętościach. Forma opada na ziemię, tworząc organiczną, chaotyczną strukturę. Drugi obiekt- “No Connection”, gdzie analogowo formuje wymyślony, niedziałający plik komputerowy, pośrednio odwołując się do obiektów funeralnych.
𝐈𝐧𝐢𝐜𝐣𝐚𝐜𝐣𝐚 𝐟𝐚𝐳𝐲 𝐫𝐞𝐠𝐫𝐞𝐬𝐣𝐢
Medium: tekst
Prezentowana praca tekstowa jest anty-instrukcją, będącą zarówno w formie, jak i treści antytezą klasycznej instrukcji. Tradycyjne instrukcje charakteryzują się logiczną sekwencją kroków, klarownymi i jednoznacznymi opisami czynności, minimalizującymi możliwość interpretacji i wątpliwości. Moja anty-instrukcja świadomie narusza ten porządek. Stanowi narrację o zaniechaniu i odrzuceniu sztywno określonych działań, osadzoną w kontekście systemu przesyłu danych. Skupiam się na zaburzonych działaniach w zamkniętych przestrzeniach, wyrwach i hakowaniu systemu. Główne inspiracje stanowił ruch Tang Ping w Chinach,specyfika routerów oraz arytmie w rzeczywistych przestrzeniach, które manifestująsię jako niespodziewane przerwy i pasywność w podejmowaniu działań.