inwentarz martwy | Podstawowa praca artystyczna wykonana pod kierunkiem dr Michała Kapczyńskiego, prof. uczelni w I Pracowni Projektowania Mebla

love glove | Aneks wykonany pod kierunkiem dr hab. Jakuba Wróblewskiego, prof. uczelni oraz as. mgr Andreia Chodera-Isaku i Sebastiana Janisiewicza w Pracowni 3D i Zdarzenia Wirtualne II

anonimalnik. Metody dekontekstualizacji zwierząt w społeczeństwie konsumpcyjnym Praca teoretyczna pod kierunkiem dr Piotra Płucienniczaka

fot. Dominik Szyga

Love Glove, 2025
Instalacja dźwiękowa
Lateks naturalny, druk 3d, płytki pcb

Projekt eksploruje napięcie między estetyką, funkcjonalnością i pragnieniem, podważając sens dekoracji jako obiektu czysto wizualnego. Rzeźba, wykonana z naturalnego lateksu i odlana w formie inspirowanej przemysłowymi kształtami, powstała przy użyciu technologii druku 3D. Industrialność jest wpisana w sam proces jej powstawania – forma odlewu czerpie z technik masowej produkcji, naśladując chłód i precyzję mechanizacji. Cechy niemożliwe do replikacji poza halami fabrycznymi. Mimo swojej neutralności formalnej, obiekt nieuchronnie budzi skojarzenia z erotyką. Kształt przypominający zabawkę erotyczną skłania do refleksji nad tym, czy konsumpcja i pożądanie nie są splecione w ten sam mechanizm. Czy posiadanie przedmiotów wywołuje ekscytację, która staje się uzależnieniem? Czy akt nabywania nie odwołuje się do tego samego pierwotnego popędu? Naturalny lateks, użyty jako medium, nie tylko wzmacnia erotyczny wydźwięk rzeźby, ale także ujawnia jej niedoskonałości. Nie da się uzyskać idealnie jednolitej powierzchni, co odsłania ślady procesu, skazy, przypadkowość. Człowiek jest bezsilny wobec mechanizacji. Subtelne błędy z każdą warstwą są bardziej widoczne tworząc obiekt złożony właściwie z samych zakłóceń. Jest to zarówno losowa wypadkowa jak i magnifikacja elementu ludzkiej kreacji preindustrialnej. Integralnym elementem pracy jest instalacja dźwiękowa, w której nakładają się dźwięki maszyn rzeźniczych i odgłosów produkcji mebli, tworząc kakofonię niemożliwą do dekodowania. Odgłosy stają się echami procesów produkcji, tym co już się zakończyło lecz jest na zawsze zawarte jest produkcie. Odbiorcy mogą dotykiem poszukiwać źródeł dźwięków. To ich decyzją jest jak bardzo zechcą się zbliżyć. Lateksowa powłoka drży pod ich palcami wzmagając intymną relację z otaczającymi nas obiektami. Rzeźba jest swego rodzaju parodią dekoracji wnętrz – próbą stworzenia jednego uniwersalnego obiektu, który mógłby zastąpić wszystkie inne ozdoby, skoro ich jedynym celem jest wywołanie podniecenia. Czy dekoracje, podobnie jak obiekty pożądania, nie istnieją wyłącznie po to, by służyć nam jako przedmioty do samozaspokojenia.